Wokół seksualności w islamie

Kultura muzułmańska sprawia na zewnątrz wrażenie purytańskiej, jednak problematyka związana z seksem i fizycznością nie jest jej obca. Islam reguluje kwestie związane z cudzołóstwem.

Z powyższego wynika, że aby udowodnić cudzołóstwo, potrzebnych jest czterech naocznych świadków, zaś fałszywe oskarżenie o cudzołóstwo może się spotkać z niemalże równie surową karą. Jednak z państw muzułmańskich pochodzą doniesienia o kamienowaniu kobiet, które cudzołożyły (albo zostały do tego zmuszone). Źródłem tej regulacji jest Sunna, jednak w dużej mierze wynika ona z przepisów prawa zwyczajowego, interpretowanego przez lokalnych sędziów.

Dosyć charakterystyczny dla kultury muzułmańskiej (podobnie jak wielu innych kultur pozaeuropejskich) jest tzw. kult dziewictwa, z którym wiąże się honor rodziny, a zwłaszcza jej męskiej części. Uważa się, że jeżeli panna młoda jest dziewicą w dniu ślubu, to dochowa wierności swojemu mężowi. Stąd po dziś dzień w tradycyjnych uroczystościach weselnych na terenach wiejskich istotną rolę odgrywa zwyczaj wystawiania przez parę młodą prześcieradła po nocy poślubnej.

Stosunki seksualne w ramach małżeństwa są przez islam afirmowane. Dozwolone są wszelkie afrodyzjaki, o ile nie zawierają substancji odurzających. Kobieta ma prawo domagać się seksu co najmniej raz na cztery miesiące, a gdy ten warunek nie zostaje spełniony, może zażądać rozwodu. Prawo muzułmańskie dopuszcza stosowanie środków antykoncepcyjnych, o ile poda się odpowiedni powód (np. brak możliwości wychowania dziecka, czy konieczność odchowania poprzedniego dziecka). Szari’at daje także kobietom wiele możliwości osiągnięcia satysfakcji w życiu seksualnym. Homoseksualizm jest w islamie jednoznacznie potępiany.