Pierwsza intifada (1987–1993)

W grudniu 1987 r. w Strefie Gazy, na Zachodnim Brzegu oraz we Wschodniej Jerozolimie wybuchła intifada (powstanie), która – ze zmiennym natężeniem – trwała do 1993 r. W 1988 r. Jordania oficjalnie zrzekła się wszelkich roszczeń do ziem po zachodniej stronie Jordanu. Odpowiedzialność za okupowane przez Izrael ziemie palestyńskie została przeniesiona na Organizację Wyzwolenia Palestyny. Warto wspomnieć, że wcześniej – w 1974 r. na szczycie państw arabskich w Rabacie – Organizacja Wyzwolenia Palestyny została uznana za jedynego przedstawiciela narodu palestyńskiego. W listopadzie tego roku podobne stanowisko przyjęła Organizacja Narodów Zjednoczonych.

Z intifadą z 1987 r. związane jest powstanie Muzułmańskiego Ruchu Oporu (Hamas) – palestyńskiej radykalnej organizacji politycznej stosującej w swoje działalności metody terrorystyczne. W odróżnieniu od Al-Fatahu, którego cechą jest świecki charakter, Hamas w swojej działalności i sferze ideologicznej odwołuje się do islamu. Antagonizm pomiędzy organizacjami uniemożliwia wypracowanie formuły współpracy na rzecz konstruowania państwowości palestyńskiej.