Modlitwa (salat)

W dawnych czasach pory modlitw można było ustalić obserwując pozycję słońca (modlitwa 1, 4 i 5) oraz cień. W przypadku zuhr cień rzucany przez przedmiot jest najkrótszy, a w przypadku asr – podwójnej długości, co przedmiot. Do wyznaczania pory modlitwy służyło m.in. astrolabium.

Muzułmanie modlą się w kierunku Mekki, a tam – w kierunku Al-Kaby, sześciennej świątyni przykrytej czarnym płótnem. Kierunek modlitwy nazywa się po arabsku kibla. W czasach podbojów arabsko-muzułmańskich kiblę wyznaczano dzięki wiedzy geografów i astronomów – była to niezbędna umiejętność w coraz to nowych zakątkach świata. Obecnie kiblę można określić za pomocą chociażby kompasu wbudowanego w smartphone. W meczetach natomiast wyznacza ją specjalna wnęka o nazwie mihrab.

Modlitwę można odprawiać w każdym miejscu, o ile jest czyste. Muzułmanin przed przystąpieniem do modlitwy również powinien być czysty. W tym celu dokonuje ablucji, a zatem wypowiada intencję, a następnie obmywa twarz, ręce i stopy. Modlitwę rozpoczyna się od wypowiedzenia intencji. Każda modlitwa składa się z określonej liczby rak (od 2 do 4). Z kolei każda raka składa się z wypowiadanych formuł religijnych w pozycji stojącej, a następnie pokłonów, podczas których czoło wiernego powinno dotknąć ziemi.

Piątkową modlitwę południową mężczyźni powinni odprawiać wspólnie w meczecie. Jest to najbardziej uroczysta modlitwa w tygodniu. Wówczas w meczecie wygłaszane jest kazanie zwane chutba. Meczety, w których odbywają się modlitwy piątkowe są określane jako meczety piątkowe.

W różnych regionach świata muzułmanie deklarują różne przywiązanie do modlitwy. W państwach Afryki Subsaharyjskiej, Azji Południowo-Wschodniej i na Bliskim Wschodzie modli się pięć razy dziennie niemalże każdy; z kolei w państwach muzułmańskich Europy czy Azji Centralnej pięciokrotną modlitwę deklaruje mniej niż połowa muzułmanów – tak wynika z cytowanego już sondażu Pew Research Center z 2012 r. (pyt. 62).