Pierwsza wojna arabsko-izraelska (1948–1949)

O świcie 15 maja 1948 r. wojska siedmiu państw arabskich: Arabii Saudyjskiej, Egiptu, Iraku, Jemenu, Libanu, Syrii oraz Transjordanii wkroczyły na terytorium Izraela, rozpoczynając pierwszą wojnę arabsko-izraelską. Egipt, Irak i Transjordania były związane układami wojskowymi z Wielką Brytanią, Izrael zaś otrzymał wsparcie od państw socjalistycznych. Dla Izraela była to wojna o niepodległość i zakończyła się jego sukcesem – nie tylko przetrwał, ale też przyłączył do swojego terytorium nowe ziemie. Armie państw arabskich swoją liczebnością istotnie przewyższały wojsko izraelskie, jednak przyczyną ich porażki był w dużej mierze brak: jednolitego dowództwa, odpowiedniej koordynacji działań oraz wzajemnego wsparcia na właściwym poziomie. Państwa arabskie były podzielone i pomimo, że utworzyły pięć frontów (tj. wewnętrzny palestyński oraz egipski, syryjski, libański i iracko-transjordański), to nie doprowadziły do sytuacji, w której armia izraelska walczyłaby na kilku z nich jednocześnie. Podziały wśród państw arabskich wynikały z dążenia do realizacji interesów partykularnych – ilustruje je chociażby fakt, iż w 1949 r. zawieszenie broni zawarły z Izraelem oddzielnie. Należy dodać, że były to układy rozejmowe, a państwa arabskie odmówiły uznania państwa Izrael i nie chciały zakończyć stanu wojny.

W wyniku wojny Izrael znacząco powiększył swoje terytorium, zaś Cisjordania (arabska część Palestyny określana później mianem Zachodniego Brzegu) oraz Wschodnia Jerozolima zostały zajęte przez Transjordanię. W 1949 r. nastąpiła zmiana nazwy państwa – z „Transjordania” na „Jordańskie Królestwo Haszymidzkie”, co miało podkreślić jedność ziem po obu stronach rzeki Jordan. W 1950 r. Jordania oficjalnie ogłosiła przyłączenie ziem palestyńskich uzyskanych wyniku pierwszej wojny arabsko-izraelskiej do swojego terytorium. Co do Strefy Gazy, to znalazła się ona pod kontrolą Egiptu. Polityka jordańska wobec Palestyny od początku budziła sprzeciw innych państw arabskich, z Egiptem i Syrią na czele. Opowiadały się one za utworzeniem niepodległego państwa arabskiego na ziemiach palestyńskich.