Ćwiczenie 1: Prorocy w islamie
Cel:
- Zapoznanie z prorokami w islamie
- Porównanie roli wybranych postaci religijnych w chrześcijaństwie i islamie
Czas: 20 min
Poziom: szkoła podstawowa, szkoła ponadpodstawowa
Instrukcja dla nauczyciela:
Część 1:
- Przedstaw uczniom imiona wybranych proroków i wysłanników Boga w islamie (por. karta pracy: Prorocy i wysłannicy Boga w islamie)
- Poproś o to, aby postarali się odgadnąć, pod jakimi imionami znani są w tradycji chrześcijańskiej. Jeżeli dana postać nie występuje w tradycji chrześcijańskiej mogą to również odnotować.
- Omówcie, z czego wynika obecność w islamie proroków znanych z chrześcijaństwa.
Prorocy w chrześcijaństwie, którzy występują także w islamie: Abraham (Ibrahim), Adam (Adam), Aron (Harun), Dawid (Dawud), Eliasz (Iljas), Elizeusz (Aljasa), Henoch (Idris), Izaak (Ishak), Izmael (Isma’il), Jakub (Jakub), Jan Chrzciciel (Jahja), Job (Ajub), Jonasz (Junus), Józef (Jusuf), Lot (Lut), Mojżesz (Musa), Noe (Nuh)
Prorocy muzułmańscy znani w tradycji chrześcijańskiej, jednak bez statusu proroka: Ezechiel (Zu al-Kifl), Heber (Hud), Jetro (Szu’ajb), Jezus (Isa), Salomon (Sulajman), Szelach (Salih), Zachariasz (Zakarija)
Prorocy znani tylko w tradycji muzułmańskiej: Mahomet (Muhammad)
Część 2:
- Przedstaw uczniom ilustracje ofiara Abrahama/Ibrahima w tradycji chrześcijańskiej i muzułmańskiej (por. karta pracy Ofiara Abrahama/Ibrahima)
- Omówcie, czym się różnią i z czego to wynika.
W tradycji muzułmańskiej Ibrahim uważany jest za proroka muzułmańskiego i pierwszego monoteistę, a zatem to od niego wywodzi się islam. Znany jest z tego, że przeciwstawiał się politeizmowi propagowanemu m.in. przez swojego ojca. Wybudował z Isma’ilem Al-Kabę w Mekce. W tradycji muzułmańskiej znana jest historia, w której wiara Ibrahima zostaje wystawiona przez Boga na próbę. Ma on bowiem złożyć w ofierze swojego syna. Muzułmanie uważają, że chodziło o Ismai’la zrodzonego z matki Hadżar, choć Koran nie wspomina jego imienia.
